Dünyaya geldiğin zaman, ilk baharda,
Çok şefkatlı annenin dokunmasıyla
Kalbinin telini uyandırabildim.
Hayatının tüm mevsimlerinde vardım!
Hani, Yeşil delikanlı oldugunda,
Hatalarla karşılıksız kabı ben doldurdum.
Geceleri suçlarımı sensizlik büyüttü.
Hayatının kalabalığında görmez idim.
Sessizlikte sen olsaydın sesimi duyardın.
Aydınlığım, karanlığım, herşeyim sen idin.
Kesip alınız gönlümü, lütfen.
Böyle acı ile yaşamak imkânsızdır.
Her nefes, bir uçuruma atlamak gibidir,
Buz kırıklarının avucu gibidir her nefes.
Kesip alınız gönlümü, lütfen.
Acımanız değil merhametinizi gösteriniz.
Susuyorsam söyleyecek bir sey yok demek değil
Gülüyorsam içim ağrımıyor demek değil
Ağlamıyorsam, güçlüm demek değil
Ağlıyorsam, zayifim demek değil
Konuşmaya başlıyorsam, nefredimi bitirdim demek değil
Düşüyorsam,yerde sürünmesini bilmiyorum demek değil
Sevgiye kadar bir adım atmadan kalırız.
Sen bensiz ben sensiz yaşamasını biliriz.
Yastık ile kucaklaşıp sevgisizliğe alışırız,
Sevdaya ihtiyacımızı can dibine tıkıp.
Gözlerini indirip kaçar hüküm veren vakit.
Konuşalım mı? Hakikat olmadığı,
Yapıştırılmamış kırdığımızı.
Sigara icerken gece yolumuzu,
Tutamadığımız coşkunluğu.
Konuşalım mı? Hayat kenarı gibi
Bir kurt evcilleştirmişim,
O da alışıkmiş ellerime.
Kolay degilmiştir ilkten
Bizim anlaşmamız.
Ensesini kaşıyormuşum.
Yüzümle tüylerine gömülüyormuşum.
Çoktan çoktan bir adada
Mavi deniz kenarında
Güller arasında yiten
Bir ev hayâllerimizden
Sen şu eve uçabilsen
Şüphelerimin kurdu düşmüş aklıma.
Sevgime rağmen hasret sarılmış bana.
Güçlerimi bulabilmek için dua
Edeceğim her şeye kadir Tanrıma:
“Inildeyen kalbimi teselli etsen,
Yıkık gönlümü yeniden kurabilsen,
Kadın...
Göksel yaratıkmış...
Masal ülkesi timsaliymiş,
Olmayacak arzuların bulutuymuş,
Hem iyilikten hem güzellikten rüzgârmış.
Ne kadar doğa harcanmıştı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!