Elem Söylemi 3- Hissizlik Ve Esaret

Bazen kelimeler işlemez olur kalbimi, ağlarım.
O bir anlık neşe ve huzur için ağlarım.
Kardeşim bildiğim kâğıtlar kararmış,
Lisanım solmuş,
Candaş bildiğim kalemim başıma cellat kesilmiş diye ağlarım.

Güzele duyduğum bir anlık sevginin,
o kutsal sevinç ve huşu anının gelip geçiciliği bağlar kalbimi.
Tirana duyduğum öfke ve hiddet ağır gelir kalbime.
Haine beslediğim kin ve tiksinti bağlar kalbimi.
Ölülere olan hasedim,
yaşayanlara karşı sitemim ağır gelir gönlüme.
Vakit gelir de yükleri taşıyamaz olur kalbim.
İşte o deniz…
İşte o derya…
İşte o yeryüzünde diri kalmış ölülerin kanı…
İşte o deniz... Herkes içten içe bilir ama kimse anmaz adını.
İşte o adı anılmaz derya, Esaret Denizi.