Bak sessizliğe yas tutuyor elektrik direkleri
Akşamın çok ilerlemiş bir vakti,
Pervaneler yok onunla öpüşüp dursun
Arılar, hem de epey kalabalıkça.
Yağmur yağıyor titreyen bedenine
Üşüdüğünü hiç belli etmiyor
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta