Umut yitimi
Kaynaklar tükendi
Çalınan her kapı kapandı yüzümüze
Tuttuğumuz her dal kurudu
Elimizi uzattıklarımız
Elinin tersiyle itti hayallerimizi
Karanlığa gömülüyoruz
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Her siperde bir umudumuz ölüyor sessiz.harika
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta