Elbet günü gelir Şiiri - Ömer Bozanoğlu

Elbet günü gelir ecel tutar ellerimden
Kalamam ki be şu cihanda ebediyen
Elemim ezelden beri sensizliğimden
Günü gelir sende içersin şu ölüm denen şerbetten

Akar gözlerimden bir şelale hasret
Neredesin sen biraz kendinden söz et
Haram olmuş bana sen yok iken gülmek
Elde değil ki sensizken kederlenmemek

Sorarım dağlara seni neredesin sen?
Bir ses yükselir meçhulden "uzaklardayım ben"

Sorarım yüreğimden göç eden turnalara,hangi kıyıdasın sen?
Bir çığlık inletir cümle alemi "hiçliğin kıyısına vurmuşum ben"