-Tut Elimden-
Biz ki gönül telinden yazan naif kalemler,
Tanımayan ne bilsin ne bilsin bizi eller,
Bilmeyen kem söz eder ağızda yılan diller,
Her acı da yanan kor, sizlerden daha siziz,
Tut elimden diyene, uzanan el de biziz.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta