Ela gözlüm Şiiri - Kamile Kaynak

Peki papatya da bir yaprak daha olsa beni sevecek miydin? Diyor ya
Hayır sevmeyecektin
Sen beni dün de sevmedin, bugün de sevmedin ve yarın da sevmeyeceksin.
Sen sadece benim seni sevme şeklimi sevdin.
İlmek ilmek ördüm, kalbime nakış gibi işledim seni.
Aşk sandığım bu yolculukta sana varmak için emin adımlarla, ağır ağır çıktım bu basamakları.
Yolun sonunda kalbi kırık, umutları darmadağın halde kapı önünde kaldım.
Oysa sen bana gelsen sana yuva olacak kadar çok sevmiştim.
İnsanın hayalleri ölünce geriye birşey kalmıyor.
Şimdi elinden şekeri alınan bir çocuk gibiyim yokluğunda.
Eğer bir çocugun elinden şekerlerini alırsan geriye kalanını da o fırlatır.
Anlayacağın sen sadece kalbimi kırmadın benim olan herşeyi aldın.
Benden geriye ruhsuz bir beden bıraktın.
Söylesene değdimi kazandıklarına
Beni yok ettiğine, umarım değmiştir.
Madem beni yok saydın öyle olsun
Senin mutluluğun için buna da razıyım.
Yeter ki o ela gözlerine yaş değmesin.