El-veda Şiiri - Safa Kutlu

Eskişehir'e veda ederken
Ki sen olmasan umurumda değil
Diğer herşey gibi
Bir hüzün kaplardı içimi
Hani gözünü açtığında
Kaybettiğin rüyaların hüznü vardır ya
İşte öyle bir hüzün
Ve bir korku vardır
Her daim
Çocuksu korkularla dolu
Kabus tadında
İsteyipte geri dönememek
Dönüpte seni görememek korkusu

Eskişehir'e veda ederken
Bir hüzün kaplardı içimi
Fi tarihinden kalma bir hüzün
Ki senden ayrılmak olmasa
Değil umurumda diğer herşey gibi
Ardımdan sallanan mendiller ya da kollar

Eskişehir'e elveda derken
Değildir o veda Eskişehir'e
Bil ki sen olmasan
Eskişehir
Susgun,gri ve kirli bir bozkır şehridir
Aslında içinde seni saklamasa
Değersiz bir istiridye kabuğudur
Yanık bir ormanın kül tabakası

En ağır yaralardan biridir
Eskişehire veda etmek
içinde sen yaşarken
Dünya derler bunun adına
Bu aşkın hesabını veripte ölmemek var

Bir veda havasında
Ağır yaralanan kırlangıçlardan
Geriye kalanları toplayan çöpçü kargalar var şimdi
Şehrin istasyonlarında
Ve kar taneleri
Yaz ortasında
Veda havasının yerinde
Ve gözlerinden uzak
Ama gönlüne yakın bir yerlerde
Ağır yaralı bir kırlangıç var biliyorum
Ya da öyle umut ediyorum
05/06/2007
Salı ESK