El Fırak Şiiri - Aşık Şahı Kebir

Ulu turnam gel otur yanıma,
Sevdiğim yare uğrama kalsın.
Karışsın şu dökülen kanıma,
Yârin kalbini sızlatma kalsın.

Gelmesinler kabrime dostlarım,
Ne kadarsa ödensin borçlarım,
Gayrı sadece ölüme koşarım,
Bırak, dar günü bilmeyen kalsın.

Bak sırlarımı âyân eyledim.
Hicrana düştüm firak eyledim.
Her katreni aklına belledim,
Mizanda yanımda durma kalsın.

Gel turnam dönelim senin ile,
Ne sen yorul ne ben yaban ele,
Aç kanadın, dursun dünya hele,
Dostum düşmanım bana el kalsın.

Dost bildiklerim sırtını döner.
Sönmez olan ataş burda söner.
Yalan dünyanın, yalanı hüner.
Bırak yalandan hünerin kalsın.

Öyle bir kabir yapın ki bana,
Dost düşmana, düşman dosta kana.
Dostum düşmanım yanımda yana,
Yandıklarını bilmeyim kalsın.

Şah-ı Kebir'im yanım yalnızdır.
Kalp otağım virandan farksızdır.
Derdimin dermanı pek arsızdır,
Hakk'ın planıdır, bırak kalsın.

Âşık Şah-ı Kebir