Eksik Kalmak Şiiri - Ayhan Yaymaz

Beni yokluğunla sınama.
Ben eksik kalmayı kumruların gözyaşında gördüm.
Yarım kalan duaların soğuk taşlara değdiği gecelerde,
Bir çığlığın sessizliğe düştüğü anlarda öğrendim.

Eksiklik, bir rüzgarın unuttuğu koku gibi
Bir ismin harflerinden düşen yankısızlık,
Ellerimi uzatsam boşluğa,
Senin yerini tutar mı hiç boşluk?

Beni yokluğunla sınama.
Eksilmek, bir gölgenin sahibini kaybetmesi gibidir.
Kendi karanlığımda kaybolurum,
Ve kimse bilmez, hangi gecede hangi yıldızın altında öldüğümü.

Beni yokluğunla sınama.
Çünkü eksik kalmak,
Sonsuza kadar kapanmayacak bir yara taşımaktır.