Gün uykuya daldığında,
Ölüme kesti dünya.
Kurudu göz pınarları,
Tüm insanların.
Ben nefret eyledim sizin gerçekten
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz
Devamını Oku
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz




Gerçekten kimin umurunda diye düşünüyor insan, yaşananlara baktıkça...
İhbar Ediyorum..! ! -2-
Akşam'a doğru,
Karanlıklar,
Kurşuna dizdi
Aydınlıkları..
Kimse farkına varmadan.
Bulutlardan,
Guruba,
Damla damla,
Sızan kanla,
Boyansa da akşamlar;
İnsanlar,
Ne infazın farkında,
Ne de yaşam,
Kurşunlanırken,
Aydınlıklar..
Kendi halinde,
Dönüp duruyorken Dünya;
Kimin umurunda..! !
H Hikmet Esen
25/01/2006 - Saat.10.45
H Hikmet Esen
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta