Gün uykuya daldığında,
Ölüme kesti dünya.
Kurudu göz pınarları,
Tüm insanların.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Gerçekten kimin umurunda diye düşünüyor insan, yaşananlara baktıkça...
İhbar Ediyorum..! ! -2-
Akşam'a doğru,
Karanlıklar,
Kurşuna dizdi
Aydınlıkları..
Kimse farkına varmadan.
Bulutlardan,
Guruba,
Damla damla,
Sızan kanla,
Boyansa da akşamlar;
İnsanlar,
Ne infazın farkında,
Ne de yaşam,
Kurşunlanırken,
Aydınlıklar..
Kendi halinde,
Dönüp duruyorken Dünya;
Kimin umurunda..! !
H Hikmet Esen
25/01/2006 - Saat.10.45
H Hikmet Esen
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta