Ekrem Yiğit Şiirleri - Şair Ekrem Yiğit

Damarda kanlarım,çekildi gitti,
Bacaklar titriyor,el ritim tuttu,
Sanki şu fani can,dostlara battı,
Sen bari bağrıma,esme be rüzgar.

Dağı,taşı,karlar ile doldurdun,

Tandır damıyıdı,dünyaya geldim,
Toprağa belendim,pınarda kandım,
Dünyayı köyümde,ibaret sandım,
O günleri geri verin, seneler.

Kuzu güder idim,ben sürü,sürü,

Bazen çok daralıyor insan.Sanki birileri boğazını sıkar gibi.Sevdiklerinle,can parçam dediklerinle,paylaşmak istıyorsun acı ve tatlı günleri.Bir bakıyorsun ki kimse kalmamış etrafında.Dalıyorsun hayallere,gidiyorsun taa uzaklara.Geçişinle baş başa;


O dağlar deviren,yiğit yok oldu,
Artık beli bükük,aciz kulum ben,
Bellere bağlanan,pullu şal iken,

ADIN NE SENİN:
Bazen kilitsiz bir kapı,
Bazen aşılmaz,sarp bir dağ,
Bazen ham bir nesne,
İşendikçe demir oluyorsun,
Su verildikçe çelikleşiyorsun,

Göz açıp yummadan,geçip gittiniz,
Başka kul yok sanki,beni seçtiniz,
Önüm derya deniz,engel açtınız,
Bakın ne haldeyim,alıngan yıllar.

Koyun kuzusuyla,dağda bayırda,

Bir güvercin çarptı pencereme,
Sen sandım oğul,
İçim neşe doldu,kalbim çırpındı,
Ağzındaki çöpü sende;
Gül sandım oğul.

Deniz olsam,dalğa olup,kıyılara vurursun,
Güneş olsam,ay misali,dulda durursun,
Alnım hedef olsa,onikide vurursun,
Artık şu yakamı,bırak be kader.

Koyun oldum,kuzuları melettin,

Irmağa söyledim,bulanık aktı,
Dağlar feryadımdan,ağıtlar yaktı,
Bulutlar isyankar,şimşekler çaktı,
Taştan mı yapıldım,çileli kader.

Kalbimi bıraksam,çekip gidecek,

Yine efkarlandı,bu deli gönül,
Ağlamak bilmiyor,gülmek bilmiyor,
Taa yürekte,bir güzele bağlandı,
Ayrılmak bilmiyor,sevmek bilmiyor.

Taa doğuşta kara yazılmış yazım,

Tüm kadınların8 Mart,dünya kadınlar gününü kutluyorum.Temenni ediyorum ki! ! Afrika'da, Asya'da veDünyanın bir çok yerinde parayla satılan,çocuk anneler olmasın.Kadınlar köle olarak alınıp satılmasın.Kadın erkek eşitliği,kağıt üzerinde kalmasın.Analar ağlamasın,kadınlar yalnız,çocuklar yetim kalmasın.Kadına şiddet uyğulanmasın.Ben de bu günü,karınca kaderince bir şiirle kutlamak istedim.

EY ULU KADIN
Bazen ana,bazen evlat,yarsın sen,
Bazen ırmak,bazen volkan,korsun sen,
Çocuklara bal; yavan ekmek,yersin sen,