“Devlet karışmasın, piyasa kendi dengesini bulur” denildiğinde kulağa çok akılcı geliyor. Bırakalım arz-talep her şeyi çözsün, rekabet kaliteyi getirsin, fiyatlar kendini ayarlasın… Kulağa güzel geliyor ama mesele şu ki: Bu serbestlik, kâğıt üstünde durduğu kadar adil değil.
Ekonomiye müdahalenin en aza indirgenmesi, yani devletin elini piyasadan çekmesi, genellikle "özgürlük" olarak pazarlanıyor. Ancak çoğu zaman bu özgürlük sadece güçlü olan için geçerli; yani büyük şirketler, sermaye sahipleri ve tekelci zihniyet için… Küçük esnaf, çiftçi, işçi ya da dar gelirli vatandaş bu denklemde genellikle ezilen taraf oluyor.
İnsan mücadele ediyor. Hayatta kalmaya, ailesini geçindirmeye, çocuğunu okutmaya çalışıyor; ama tam bu sırada karşısına dev gibi zincir marketler, dijital tekeller ya da faiz lobileri çıkıyor.
Onlar büyürken, sıradan insanın emeği küçülüyor; çünkü devlet “müdahale etmeyeyim” dediği anda, aslında “güçlü ne isterse yapsın” demiş oluyor.
sol tarafından kalkmış bir taze
sabah bulunsun yanında
Kent! gümüş kanatlı melek
yalancı düşler uyuyor olsun
Yani kontrol süz güç güç değildir
demek istemişiniz
Ne güzel demişsiniz
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta