Ekonomi sorunlar, hat safhaya ulaştı.
Ahlakımızı bozdu, insanlar vahşileşti.
Bunun çaresi yok mu, beraber düşünelim.
Mutlaka çaresi var, kendimize gelelim.
Önce ekonomiyi, düze çıkarmalıyız.
İşsizlik sorununu, mutlaka çözmeliyiz.
İşsizlik çözülmezse, eğitim fayda vermez.
Herkes okusa bile yine sorun çözülmez.
Seksen milyon insanın, yarısı az gelirli.
Bu ac olan insanlar, nasıl olsun verimli.
Eğer böyle giderse, sonumuz uçurumdur.
Hala uyuyanlar var, bu en büyük sorundur.
Bir tarafta aşırı, şımarık insanlar var.
Onlara pirim veren, bazı çıkarcılar var.
Servetim vardır diye, kendine güvenenler.
Bunlardan medet umup, peşlerinden gidenler.
Öyle bir gün gelir ki, dünya döner tersine.
Para pul fayda vermez, vururlar ensesine.
Abdulkadır yazıyor, korkusu yok kimseden.
Amacımız uyarmak, menfaat beklemeden.
Kayıt Tarihi : 16.11.2006 12:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!