Ben bir Rumeli türküsüyüm
Bağlamandaki bir tel kadar yakın
Sesim duyulmayacak kadar uzağım
Bir fırtınaya kapıldık
hesabımız mahşere kaldı
Vardar'a dökerim derdimi Şar Dağı taşır yükümü
Tuna boylarında boylanırım,
Meriç ile akar yaşım
Ben bir Rumeli türküsüyüm hüznüm neşeye çalar
Neşesi size acısı bize,
çalın şimdi davulları...
Çalın davulları duyulmasın feryadım
Kazar mezarımı kendi ellerim
Yine geldi bak ekim,
Ben her ekim bir başka ağlarım
Çıkayım gideyim Urumelin'e
Kırmızı gülün kan akıtan harına...
Üsküp'ün içinde kumaş dikerler ya hani
Külliyen yalan hepsi,
dikişim tutmaz ki benim
Başım darda,
Yıldız Dağı, Maya Dağı nerede unuttum
Şehrimin isimleri değişti bir ona alışamadım
Ama yine de her bahar yeşillenirim
Kalk gelin hanım süpür şimdi
Kimbilir belki gelen geçen olur
Bak bulutlar geçiyor yine üstümüzden
Belli olmaz belki dönen olur
Trenlerin sesi duyulmuyor pek
Ah o tren, kara tren oydu hani herkesi götüren...
Mendilimin yeşili renk değiştirdi
Ince de giymiyorum artık yakışmıyor pembe
Kumanova da yanmıyor eskisi gibi
Drama köprüsü çoktandır yıkıldı
Ayletme beni, sakın söyletme beni
Ben bir Rumeli türküsüyüm çünkü
Acısı bana neşesi size
Masala kömür size ömür...
30 Ekim 2021
Leyla Şerif EminKayıt Tarihi : 6.8.2025 13:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!