Koyun sürüsü değilsin
Çobanın ardından gidesin
İnsan olduğunu unutma
Değerini yitirmeyesin
Sen ne kul sen ne kölesin
Kimseye boyun eğmeyesin
Sen insansın özün doğadan
Dünyayı en iyi bilesin
Sen umut, sevgi kaynağısın
Yürekte kalan gitmeyensin
Sen aşk sen sevda sen yar gibi
Yüreği besleyen cevhersin
Sen tüm yaşama yön verensin
Hep eken, biçen üretensin
Mollaya, yobaza inanma
Bilimle gerçeği görensin
Derdi, mutluluğu bilensin
Bilen, anlayan öğretensin
Varsın Çobanoğlu anlatsın
Yanlışı varsa söylersin
10.08.2016
İstanbul
Kayıt Tarihi : 10.8.2016 21:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!