Ehl-i Tevâzular Bön Sanılmasın

Dîni mübin Yaratanın düsturu
Beşerin aklından fen sanılmasın
Haramiye yediğini kusturu
Adâleti haktır; kin sanılmasın

Yaratılanları; yaratılmışlar
Yaratan âşkına sevilen kadar
Sevilmeyecek çok yaratılmış var
Ehl-i tevâzular bön sanılmasın

Ne ekerse onu biçer ekenler
Kendi ettiğini çeker çekenler
Müstakimde tökezleyip çökenler
Âdemoğlu insan, cin sanılmasın

Dâvet edilince defter dürülür
Divanâ varınca hesap sorulur
İlâhî diskette amel görülür
Ene’ye esirdir, ben sanılmasın

Kerâmet amelde düşte değildir
Maharet: hayâli boşta değildir
Derundaki esrar, taşda değildir
Yeşili karartan kan sanılmasın

Mevcûdata sebep Dîn ile İmân
Müminken gaflete düşmeyin aman
Tekbirle secdeye gittiği zaman
Kıbleden mâada yön sanılmasın

Ötsün, varsın kilisenin düdüğü
Zaülkarneynin doldurduğu gediği
Âdem’in Elestte BELÂ: dediği
İSLÂM’dır, beşerî dîn sanılmasın

Halkettiği Halîkını anlatır
Âliyyül Zülfikâr kını anlatır
Ehl-i küfre çaldığını anlatır
Maşatlıktakiler ten sanılmasın

İSLÂMİ kimliğim adımdan gelir
Dersim Kelâmullâh Kadim’den gelir
İffet, izzet, Hayâ yâdımdan gelir
Edeb şahikâsı; hin sanılmasın