Ehemmiyet Şiiri - Muhayyel Gizliay

Aklar düşmüş saçlarıma.
Boşver sen aldırma.
Bilirim hatırındayım hala.
Değilsin deyip, kendini kandırma.

Bir ehemmiyet taşıyor omuzlarım.
Dayanamadı, çöktü genç yaşta.
Sana kalsın son arzularım.
Gözünde dallandırıp budaklandırma.

Leşten kuzgunun haberi yoktu.
Herkese laf konuşturma.
Sanırsın bazı şeyler sondu.
Meşenin gölgesindeki tavşanı vurdurtma.

Nasır tutmuş avuçarın.
Emeğini yargılama.
Yattığı yerden her haneye varışların.
Yürüdüğü yerleri yadırgama.

Kapı altından atılan zarfların.
Pullarını birbirinden ayırma.
Hala varsa bir değer gözünde.
Gözümdeki yaşı akıtma.

Kirpiklerin ıslansın biraz.
Ricalarımı ardına atma.
Yüzüne vursun ayaz.
Çorbaya ayrılık katma.

Bir yol varsa hala.
Duyarım, sen yeterki fısılda.
Gidecek yol kalmamışsa sana.
Sürgün et beni kapından, baharda.