Eh Beş Dakika Daha İzin Şiiri - Nuray Açar

Haydi hüzün kanatlarımdan düş artık,
bak uçmak da gelmiyor içimden zorlanmayayım
mevsimler değişirken
ve göç hazırlığındayken ben.

Şimdi alınmışsındır kesin, hele o dudak bükmelerin var mı alimallah öldürür insanı,
peki peki sana bir beş dakika daha izin
sıkı tutun mecalim tükenirken
kazaya gitmeyesin
adresini bile bilmediğin sokak aralarına düşmeden.

Geldik sayılır bak bizim o meşhur çim saha
şu kenardaki de köhne eğrelti teneke baraka.
Şimdi kana kana suda içmek istersin bilirim,
kurumuş damağına
yutkunduğun sözcüklerinin arasına damla damla.

Takıl bari şu titrek bacaklarıma
kanatlarımdan da düş artık
bak geldik suyu cılız akan dere kenarına.
İçtin mi suyunu keyfini de sürdün mü sefam olsun dediğin
kanatlarıma tutunduğun zamanlara.

Şimdi terk etmek düşüyor bize bu mahalleden
havalar soğumuş ayaz keskin öterken kulaklarımızda.
Belki gelirim, bilirsiniz gittiğim yılın ertesi
hep bir daha dönmeyeceğim dediğim mahalleye.

Siz yinede kiraya vermeyin şu köşede caminin solundaki trafoyu sapı samanı da dökmeyin möbleli niyetine
Seneye inşallah yine misafiriniz olacağım elbette üç günden ziyade.