gülüşlerimiz de uzaklaşır zamanla
puslu bir havanın kokusunu alırken
ayrılıktan öte bir diyar bulurum kendime
gözyaşlarım cennette vaadedilen ırmaklar gibi
özlemin taptaze
tanışıklığımızdan beri
tırnaklarımı kemiriyorum
egzamam azdı iyice
kafamı kanatıyorsun
sağ kolum kırıldı
benim bu vasat canımı
senin gibi
kimseler yakmadı
.
Nazim Ahmet Dede
Kayıt Tarihi : 26.7.2025 00:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!