Eğitim Meselesi Şiiri - Ahmet Pekiyi

Okul iki hece öğrenci merkezde.
Talebe zihnine ekilir tohumlar.
Bir uygarlık ümidi var bu sentezde.
Ak istikbâlin muştusudur o kurumlar.

Bahçede koşar çocuklar cıvıl cıvıl.
Sevgi ve barış kokuyor pak yürekleri.
Hepsi güneş gibi parlar ışıl ışıl.
Boğar geceyi tertemiz dilekleri.

Çocukların sesi sınıfları süsler.
Enfes bir şarkıdır güzel çığlıkları.
Masumca tebessüm edip birer birer.
Cennete dönüştürürler sokakları.

Geleceğin mimarı cömert öğretmen.
Umudu sensin bu aziz milletin.
Cehle karşı her an korkusuzca diren.
Hükmü bitsin ülkemde kara cehaletin.

Karanlığa doğan bir aysın muallim.
Toplum nezdinde tartışmasız rehbersin.
Kelâmınla yayılır cihana ilim.
İrfan ordusuna yol açan öndersin.

Her gün gelir mektebe anne ve baba.
İşbirliği yapar onlar öğretmenle.
Evlat için gösterirler sonsuz çaba.
Yardım ederler öğretimde özenle.

Bazen kapıyı çalar da bir müfettiş.
Odasında paşalar gibi kurulur.
Anlaşılmaz ki nedir yaptıkları iş.
Personelin ağzına kilit vurulur.

Tüm sorunların çözümü eğitimde.
Samimi, güvenilir dosttur kitaplar.
Yarışır gençler üretim ve bilimde.
Eğitimle olur güçlü inkılaplar.