Anadolu’nun bir kasabasında büyüdü. İstanbul’a ilk kez trenle geldi, Haydarpaşa Garı’nda şehre merhaba dedi. Mühendislik mezunu, iş güvenliği üzerine uzmanlaştı. Üniversitede yalnızca iki sayı çıkan bir dergide yazdı. :) Zaman zaman terketse de bu şehri 2000 yılından beri İstanbul’da yaşıyor. Bekâr ve bir çocuk babası. Kendi halinde, biraz dağınık, koleksiyon meraklısı bir filatelist. Şiiri sessizce akan bir iç ses olarak görüyor.
Sen bir bahar gibi geldin,
Ben ise;
Sonbahardan arta kalan yaprakları temizliyordum yüreğimde
Serçeler geldi dünyama ama ben güvercinlerin olmuştum bile
Güneş ışığı alıyordu gözlerimi sen gelirken karanlık dünyama
Sen bir bahardın, ben ise kışa direnmiş bir gül
Sen yoksun yanımda
Yüreğimde olsan da yoksun anla..!
Belki bir resmin dindirir diye baktım resimlere
Daha da çok istedim seni yanımda
Belki de uykum gelir uyurum dedim
Hangi gecekonduya gölgesin?
Bir tohum gibi toprağın arkasında saklanmış izlerim,
Kucağındaki siyah kediye dokunan ellerin,
Hatırlamaz bir kış vakti vedalaştığımızı.
Uzak şehirden geldiğini sanırsın
Küçük elleri avucumda,
Sıcacık, hafif, masum.
Bir hafta sonu buluşmasında,
Dünya sadece bizim için dönüyor.
Kahkahalar yükselir havaya,
Seni sevdiğime pişman olacağım bir gün.
İmkânsız olmadın hiçbir zaman,
Sus pus sevdim seni bu limanda.
Kalp atışlarım dalgalar, vurdu sevdalarıma,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!