Ege Erkek Şiirleri - Şair Ege Erkek

In the shadows where the darkness prevails.
Pessimistic vibes are here, like ominous tales.
Life is a maze, but the exit is unclear.
I am lost in despair, drowning in the fear.

Gloomy skies hanging over my mind.

Dikkatimi çekti kahkaha ile hüzün arasındaki hudut.
Bazı geceler uzaklara dalıp gittim gözlerimden gelen yaşları yutup.
Geceye sarılıp hab ile buluştum.
Düşlerimin labirentinde kaybolup gördüklerimle harbe tutuştum.

Gökyüzüne bakıp umutlarımla bir gökkuşağı çizdim.

Ağanın gözü öküzü semiz eder.
İnsanı kökünden değiştirir hain darbeler.
İçten söylenen sözler kalbi fetheder.
Güçlü bireyler nefsine hükmeder.

Bir söz yola getirir, bir söz yoldan çıkarır.

Kalbimde bir yara gizli, evresi dilsel.
İftiran kalbime saplanan öldürücü bir şarapnel.
Yakındır sana da uğrar ilahi adaletin şamarı.
Dünyan başına yıkılacak seni gidi şeytanın davarı.

Gözyaşımın damlasından koptu bir feryat.

Alışmaya alışmak mı insanın yegâne çaresizliği?
Temizledim gönlümün çöplüğündeki leşleri.
Kollarının arasına alsan da yaşamın tınısını duysam...
Tenim sensizlik kokuyor buram buram.

Sevilmek çiçeğin Güneş'e gülümsemesi gibi hisli.

Kalemim kelimelerin şakağında yuva kurdu.
Işıl ışıl parlıyor duygularımın öz yurdu.
Raks eden cümlelerim ruhumun çocuğu.
Kalbim ilk şiir kitabımı doğurdu.

Isıtıcı misali ısıttı sözcüklerim insanların gönlünü.

Özgürlük kafeste bile serbest hissedebilmektir.
Gülmek insanın içini neşeyle kuşatan bir esinti gibidir.
Rüya gece bir keşif yolculuğuna çıkmakla eş değerdir.
Gözyaşı toprağa düşüp yeni başlangıçlara vesile olandır.

Gözler bir okyanusun derinliği kadar engin ve gizemlidir.

Geçmişin gölgesinde kaybolan umutlarla yaşar insan.
Yetişir mi imdadına ihvan?
Yalnızlığın koynunda uyur insan.
Mazinin karanlığında sana kucak açtı mı insan görünümlü bir liman?

Duydun mu içindeki sessiz feryatları?

Yalnız doğdu Âdem, yalnızca kendi nefesiyle.
Bir bakmışsın yummuşsun gözlerini hayata anlayamazsın bile.
Yüzünde çile...
Mezarda duygular gelmiyor dile.

Arıyorum, yeniden doğuşun hattı düşmüyor.

İyi ki sana inanmamıştım.
Sana kalsam şiddetli geçimsizlikten asılmıştım.
Yıktım köprüleri, bitti işte.
Kalbine söyle kendisini yırttım attım.

Ben bir zalime yol verdim, anlamamışsın.