Eftelya Şiiri - Yusuf Ter

Körpecik çocuk
Adımları tekliyor
Yürürken
Gözleri tutunacak
Bir el arıyor
Düşüyor yere
Boyu Yaşını geçmiş

Ağzında iki dişi
Gülücükler saçıyor
Dünyanın kirliğinden habersiz
Adımlıyor nefesini bırakıyor
Toz pembe düşler içinde
Büyüyor büyümekte
Konuşuyor iç dünyasında
Çığlık atıyor ilgilenmediğinde
Çatıyor kaşını
Asıyor yüzünü
Masum bakışları
Deniz dalgası oluyor
Çatal kaşık la oynuyor
Kucaktan kucağa
Atlayarak
Kimseyi mahrum etmiyor
O kadar tadlı güzel ki
Kızarıyor yanakları
Şişiyor iki yanları
Tıpış tıpş adımlıyor etrafı
Zorla sevdiriyor kendini
İstemese yürümüyor
Ne kadar çağırsanda gelmiyor
Gülüşü
Unutturuyor yaşamın acısını
Çocuk olmak var şimdi
Adı eftelya…

Yusuf Ter 29.12.05
Saat 01:02 İsviçre