EFSANE
Seni uyanıyorum yorgun bakışlarla
Ve yine koskocaman bir gün tüketmeye gidiyorum olası alışkanlıklarımla.
Günümde hiç bilemeyeceğin anlarım oluyor belki yüzlerce kez. Mesela umulmaz zamanlarda kokun geliyor burnuma, burnunun ucundaki minik ter damlacıklarını siliyorum mendilsiz ellerimle, en çokta sesin, tek bir tınısını dahi unutmadığım sesin bana RABİA diyor ismimden sonrasını duyamadığım cümlelerde. Saatler bir, iki, üç geçip gitmekte. Sen hep bir yerlerindesin o günümü eksilterek gidenin.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Nice sevdaları astı zaman kendi sarkacına,
Ve dedilerki;Herkes kendi efsanesinin kahramanıdır.. Bir tutamlık nefesin bile değerini biçemezken seven, ötelerdekiler duymadı bile bu acıyı ve denildiki unutursun zamanla.. oysa yüreğe klazılmış bir mezar sen nere gitsen gelir seninle !!!Bilemediler.. Çok özel bir kalem ve çok derin bir duygu kutlarım emeğinizi.. acıların şiirlerinizde kalsın dost. sevgiyle kalın esen kalın
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta