Sesiz Bir Sokaklarda Yanlız Yürüdüğüm ışıksız Yollarda Sesizlik Alır Beni Götürür
umutsuzluğa Ay Doğdumu Bahtsiz Yüzüme Geceler Hüzünler Vurur içime içime
Ellerim Titrer Hislerim O An Biter Efkar Başlar Kafam Hafif Dumanlı
Bir Deniz Kenarında Yıldızları izler Yanlızlığmı Gideririm Sensizliğin Yok Bir Çaresi
umutsuzluğa Kapılırım Geceler Çöker üstüme Etraf Duman Duman olur varlığım yok olur.
Hayat Değil insanlar Yalan Dünya Gerçek insanlar Yalan.. Benim Ömrümden Alan
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Yüreğinize kaleminize sağlık :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta