Sesiz Bir Sokaklarda Yanlız Yürüdüğüm ışıksız Yollarda Sesizlik Alır Beni Götürür
umutsuzluğa Ay Doğdumu Bahtsiz Yüzüme Geceler Hüzünler Vurur içime içime
Ellerim Titrer Hislerim O An Biter Efkar Başlar Kafam Hafif Dumanlı
Bir Deniz Kenarında Yıldızları izler Yanlızlığmı Gideririm Sensizliğin Yok Bir Çaresi
umutsuzluğa Kapılırım Geceler Çöker üstüme Etraf Duman Duman olur varlığım yok olur.
Hayat Değil insanlar Yalan Dünya Gerçek insanlar Yalan.. Benim Ömrümden Alan
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Yüreğinize kaleminize sağlık :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta