Hocaefendi bir ziyafete davetlidir. Yenilir içilir, Hocaefendi, elhamdülİLLAH deyip kalmak ister.
İsrar edecek olurlar, yok komşular bir lokma daha yiyemem der ve kalkar.
Derken bir tepsi baklava getirirler ortaya. Hocaefendi BİSMİLLÂHİRRAHMÂNİRRAHİYM der ve başlar ortadan yemeye. Hemen sorarlar; yahu hocan, hani bir lokma yiyecek yerin yoktu.
Hocaefendi sorar; şu anda sofrada birkişilik daha yer var mı? Hayır cevabını alır ve tekrar sorar; ya kapı açılsa da pâdişah içeri girse! Hepimiz ayağa kalkarız derler. Hocaefendi'nin cevabı hazırdır; eee bu da yemeklerin pâdişâhı.
"" Efendim"", siz benim için bir baklava idiniz. Öyle şuoğlu ya da bubaba işi değil, en az sekiz farklı ülkeden, usta öğretici seviyesinde sekiz ustanın nahareti olan bir baklava.
Benim, baklavayı mideme yediğimi düşünmüş olmalısınız ki, istifa etmişsiniz.
"" Efendim"", ben baklavayı kalbime yiyorum; ve daha önce söylediğim gibi, kek sevmiyorum.
Remzi EceKayıt Tarihi : 13.3.2017 19:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Cesaretlenliren yorununuza teşekkür ederim. Değerli Hanımefendi.
TÜM YORUMLAR (1)