Alemlere rahmet canım efendim
Kadrini bilmeyen alem utansın
Zalimin zulmüne küfrüne inat
Seni anlatmayan kalem utansın
İnsanlık ufkunda doğan güneşsin
Sen hak peygambersin imanımız var
Bin tane de olsa verirdik amma
Fedadır yoluna bir canımız var
Maziden atiye nurun şavkıyor
Semada adını söyler melekler
Muhabbetin sineleri yakıyor
Adınla Mevla'ya varır dilekler
Neyleyim dünyanın malı mülkünü
Dalda seni anan bir kuş olaydım
Terk eyleyip aciz beden köşkünü
Basıp ta geçtiğin bir taş olaydım
Seni anlatmaya yetmez mecalim
Adını söyleyen dil güzelleşir
Senin ile bütün mevsim bahardır
Yüzünün şavkından gül güzelleşir
Kayıt Tarihi : 7.4.2007 10:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Danimarka'da patlak veren hakaret furyası zamanlarında,eli kalem tutan biri olarak kendi suskunluğuma bir isyan olarak yazmıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!