Küçükken prenses kıyafetleri,
Şimdi ise kefendi,
Bir kenara bırak çektiğin sefaletleri,
Yeter artık efendi.
Bu yersiz davranışlar,
Nedir çektiğim acılar?
Bana dar oldu sokaklar,
Yetmedi mi efendi?
İki cihatta da ırak,
Olasın benden de rüyamdan da uzak,
Deneme! Asla kuramazsın bana tuzak,
Yeter artık efendi peşimi bırak.
Kötü şans dedikleri kaderin ta kendisi,
Bunların hepsi lafı güzaf,
Bütün mesele olmaktır alemin efendisi,
Rükuya eğil Rab'binden dile af.
Kayıt Tarihi : 1.7.2019 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!