Salat ve selamlar olsun ona
Sözler yetmez onu anlatmaya
Canlar kurban olsun onun yoluna
Şefaatin nasip olsun bu günah kar kuluna
Dünyamıza dogan güneşsin
Kalbimi ısıtan sıcak ateşsin
Hep acılar içinde yandım
Seni düşününce hep rahatladım
Herzaman hayallerime doldun
Efendim tek muradım oldun
Seni sevdigimi biliyordun
Nur olup gönlüme dogdun
Sevginle yüregimde büyüyordun
Gözlerimden akan sel oluyordun
Kimsesiz oldugumu biliyordun
Bu can kurban olsun yoluna
Dualarım kabul olsun
Ruyalarıma gel ne olursun
Nurun kalbime dolsun
Şefaatin bu garibe de nasip olsun
Senin ismini sayıklarken ölsün
Gecem gündüzümün sensin hayallerim
Benim olsun tüm sünnetlerin
Efendim sennebiler sultanısın
Sendert lerimin dermanısın
Buyürek yanlız senin için yansın
Sen bende varsın ve hep olacak sın
Efendim senin zamanında olsaydım
Bir yaprak olup ayagının altına savrulsaydım
Su olup avuçlarına dolsaydım
Seninle gülüp seninle aglasaydım
Efendim bende varsın ya sen
Dünya ve dünyalıkları istemem
Nur cemalini gene görebilsen
İsmini sayıklarken ölsem
Ey bizi bizden daha çok seven peygamber
Bukul ugruna degersiz canını vermek ister
Ümmeti ümmeti diyen yakaran peygamber
Ümmetide seni rabbimden büyük aşkla ister
Ruyama gel nur cemalini ümmetine göste
Ruyalarımda sevdim uyanmak istemedim
Şimdide gelseydin uykuyu çok severdim
Artık uyuyamıyorum ben çünkü ruyamda yoksun sen
Cemalinde cennetleri gördüm ben
Keşke gene ruyama gelsen
EKMEK SU HAVA BİLE İSTEMEM
Tüm yüregimle seni seviyorum ben
Senden başkasını bu yürekte istemem
Bu canı azrailede verememem
Ne olur bu emaneti almaya sen gelsen
Seni andıkca yüregim çılgınlar gibi çırpınıyor
Hasretin den oda aglıyor bir görsen
Öldügümde seninle olacagımı bilsem
Hemen hemen şimdi ölsem
Neden yaşıyorum bu dünyada bilmem
Günahlarla doluyorum ben
ümmeti MUHAMMEDe şefat eden
şefatine talibim efendim ben
Kıyamassın efendim ümmetine sen
İman etmiş tüm milletime sevdik lerime
Sevmediklerime evimdekilere
Ve bu GÜNAHKARINA ümmeti MUHAMMEDdine
Cennette o nur cemalini ve şefatini
Nasiip eyle
(A M İİİİİİİ N)
RABİYA TANRIVERDİOGLU
Rabiye TanrıverdioğluKayıt Tarihi : 28.6.2009 08:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
EFENDİM GÜL GİBİ KOKUN GELİYOR
Ruhuma can veren seher yelinden,
Efendim gül gibi kokun geliyor.
Lafza-i Celal’in güzel dilinden,
Efendim gül gibi kokun geliyor
Hira’nın hicranlı bakışlarından,
Gönül ateşimin yakışlarından,
Bülbülün aşk ile ötüşlerinden,
Efendim gül gibi kokun geliyor.
Gözyaşı döktüğüm gecelerimden,
Sana aşk dokuyan hecelerimden,
Hasretin dağ olan yücelerinden,
Efendim gül gibi kokun geliyor.
Yetimin öksüzün gözbebeğinden,
Senin için çarpan dost yüreğinden,
Seccademin süsü din direğinden,
Efendim gül gibi kokun geliyor.
Karani’ye verdiğin güzel hırkandan,
Sultan Ahmet, Fatih, Eyüp Sultan’dan,
Seni görüp gelen beyaz ihramdan,
Efendim gül gibi kokun geliyor.
“Meçhulün” girdiği aşk bahçesinden,
Sana söylenen dil bestesinden,
Sevginle kavrulan “yar” hastasından,
Efendim gül gibi kokun geliyor.
TÜM YORUMLAR (7)