Efendim Şiiri - Yunus Akkale

Dört yandan sarar akrebin kıskacı
Şah damara iğne batar efendim
Topla tüfekle koru tacı tahtı
Her köşe harami tutar efendim.

Paha biçerde deveyi bir pula
Kimler yoğurt döker gittiği yola
İhanet ederde tuttuğu dala
Yedi mahalleye satar efendim.

Böylesi akıbet kıtlığa gebe
Gör şu barbarları vurulur bebe
Taraf tutar insan hakı vurur dibe
Tek dişli yamyam kan ister efendim.

İbret gör, damlada hem de zerrede
Çok büyükleri nice sır kürede
Ümitlerim sel alır gider derede
Ummanda son bulur biter efendim

Edepten yoksun terbiye fakiri
Dışından belli olmaz hakiri
Yüzden belli olmaz içteki kiri
Yüksekten palavra atar efendim

Bal olurda sirkeden beleşi
Yanından geçilmez itin üleşi
Her türlü hileci birçok kalleşi
Bülbüle özenir öter efendim.

Eski bir sahnede yeni oyuncu
Millete zahmettir birçok sorunu
Dededen besbeter küçük torunu
Bu kadar kötülük yeter efendim.

Utanır yüz yok üstünde örtüsü
Öyle insan var hayvandan kötüsü
Aldanma elbise güzel örtüsü
Elem var ocakta tüter efendim.

Yunus ümide bağlan kov hüzünü
Yabana açma dosta aç özünü
El alır pahalı satar sözünü
Mihnet edip el açmak beter efendim.