Aman et şu kuluna derman Yahya, efendi Yahya
Sen efendisin bense karşında küçücük bir kahya
Geç yanıverdi, gönül bahçeme akseden bu mahya
Yare sevdiğimi, sen rüyasında lütfunla göster
Sen her daim çok büyüksün ve her daim çok ulusun
Varlığın boş değil,bu alemde her daim dopdolusun
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta