Geceleri gündüzlere katar çelimsizce beklerim.
Anlam veremediğim aşkı öğrenmek için.
Yokluğunda seni varlığında da seni aramak için.
Dalarım uzaklara, senli uzaklara varlığını hissetmek için.
Ararım bucak bucak seni görebilmek için.
Kazarım tırnaklarımla sana ulaşmak için.
Seni görünce gözlerim ışıldar,
Nefesim kesilir, Unuturum dertlerimi.
Kendimi sen de arar sen de bulurum.
En kötü günümde sinotriyal oldun.
En iyi günümde oksitosin oldun.
Kirli günlüğümün kilidini açtın.
Ettiğini buldun mu seçtiğinde, sevdiğinde.
Kalpler bir oldu mu müritler doldu mu?
Ektiğin sözleri biçtiğin oldu mu?
Kaybettiğin oldu mu sevdiğinde?
Yalancı gözleri saçtığın oldu mu?
Etrafın dolmuş yalancı sözlerle, gözlerle.
Ne derdi ki dilin?
Yalandan başka neydi ki?
Neydi seni sevdiğim.
Ceylanı andıran bakışların,
Hepsi sahte miydi?
Kimdi seni böyle üzen?
Nelere kadirmiş aşk denilen bu his?
İnsanı çelimsiz ve çaresiz bırakacak kadar sevdirip.
Sevdirip te bağlayacak kadar ağlatan.
Ağlatıp ta susturamayacak kadar bezgin.
Bilse kör eder miydi ki?
Sarıl bana o sıcak kollarınla.
Her gün bunu diledim tanrıdan.
Ama olmadı tanrı bana seni vermedi.
Sen ise başka kollarda ben ise ölüm çukurunda.
Son kez sana ithafen yazıyorum bu şiiri.
Belki de hiç tanışmamalıydık.
Böylesi ikimiz için de iyi olurdu.
Unutmam zor olacak seni.
Seni aklımın bir köşesine attım.
Kalbimin ise en tepesine.
Ölüyorum hayatımın her zerresinde.
Kemiriyorlar iliklerime kadar.
Deşiyorlar derinden kalbimi.
Param parça olmuş her zerresi.
Yazgım buydu belki de.
Küllerimden doğdum sözlerinden soğudum.
Ben senden Sen benden,
Biz bir olmadık biz güçlü olduk.
Aşk bizim için anlamsız .
Yaşam bizim için anlamlı.
Ne bana Ne sana yarar!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!