Uykusuzluktan kaçıyorum bu gece
Koynumda yıldızları toplayarak
Korkusuna aldırmadan karanlığın
Gidiyorum nereden nereye
Belki göremeyeceğim yüzünü aydınlıkta
Yıldızlar koynumda çarpışırken
Deniz vurdu beni dalgalarında
Sızlanmakta olan birkaç yara
Tane tane yağan yağmur vurdu
Sevda vurdu beni çelişkilerde
Umursamamaya yemin etmiştim
Arkama bakmayacak ağlamayacak
Anılar diyarı
Kısa bir ömrün
Özetlenen tutkuları
Vazgeçtim
Önce birinizden
Farkından olmadan
Çıkar üstünden
O gözler alemini
Yavaştan yavaşa
Gün bitiyor
Ve sen günde bitmeyen
Tek ihanetsin
Sarhoş kader
Ne demeye getirdin
Beni bu dünyaya
Anlamadım
Hakkım yok belki
Sana küsmeye
Bir el gezini benzinde
Ufalar avuçların içi
Daha da kalamam ki gitmem gerek
Soğuk duvarlar resimlere aldanmış
Uzaktan bir bakış seni nasılda yıkar
Yalan bakışlar bir mevsim iter geriye
Birazdan kaçarım
Bu geceden
Öyle sakin
Öyle uysal
Ki karanlık
Sadece izlemeye
Uzaklarda kuş cıvıltısı gibi
Ötersin
Kimine göre sevinçsin
Bağırarak söylenen bir türkü
Yarım yamalak
Tamamlarsın
Beni bana sorsalar
Yaramazın tekiyim
Öyle uzakta değil
Yanı başımda
Bir metre ötemde
Gece ile fantezi kurar Sen hiç yoktun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!