Ederlezi 10 Şiiri - Feyzullah Evcil

Yedi kattan geldim ol bahar için
Acı çektim öldüm bu güzel için
Öyle sevdâ aşkla dolu ki için
Mızrabım vurur bir tek senin için
**
Ören dağından baktım ben maviye
Şükür ettim canla pirim ALİ'ye
Aşk'a ad koydum ederlezi diye
Yeni yaşam bana tanrıdan hediye
**
Dedi adam.
Ören dağı inledi.
Kurt kuş dinledi.
**
Şahinler haber versin hemen maviye,
Türkülerim denizin anasına hediye.
Adam kalkmaya çalıştı.
Mecali yoktu.
Şahinler av avladılar getirdiler,
Dut ağacının altında adamın karnı doydu.
Uzandı yaprakların üzerine.
Rüyaya daldı.
Çilen dolmadı dediler adama.
Gideceksin yine.
Ayrılık gözüktü sana.
Koşacaksın bulutların üzerinde.
Kalbin çıkarcasına.
Bahar için,
Ederlezi için.
Gözlerini kapatıp.
Görmeyeceksin,
Duymacaksın,
Dediler.
Adam irkildi.
Ve uyandı.
Çünkü ederlezisini görmeden yapamazdı.
Bir nida geldi.
Sen artık gönül gözünle göreceksin.
Ederlezi senin gönlünün içinde artık.
Adam ağladı.
Gözündeki yaşlar sel oldu çağladı.
Sel maviye vardı.
Denizin anasının yüreği dağladı.
*
Çıktı mavinin üzerine deniz anası
Çığırdı!
**
Yanan kalbine acıyı koydular
İçtim yaşını ol gece vaktinde
Gördüm yaprakları hemen soldular
Ederlezi duramadı ahdinde
**
Sen adamsın can ağlama yakışmaz
Gördün hüznü neşe saydın her daim
Her zaman kalp birbiriyle uyuşmaz
Zaman ilaçtır üzülme ol kaim.

devamı ederlezi 11 de.