Kadifeden kumaşlar diktiğim dünyamdan
Memleketimin insanlarına bakıyorum
Esiyor caddelerden yorgun ve telaşlı nefesler
Şehri devirecek bakışlarıyla
Bir düşmüşün gözlerine denk geliyor bakışlarım
Çehresine sinmiş o puslu ifade
Bazı günler bulutlu olurdu gözlerin
Sen varken yağmur
Yeryüzüne intikal etmek için
Hep geceyi beklerdi
Yüzün unutulmuş, tozlu bir sandık gibi
Dururdu her sohbetin ardında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!