DOKUNUŞ
Seni sevmek için, seyretmek lazım
Sevda toprağına, bir gül dikerken
Sönmeyen aşkına şiirler yazdım
Mücevher misali, mısra dizerken
DÖNERİM SANMA
Artık hatırımı sormaz olmuşsun
Beni efkarımla bırak istersen
Nehir olup, aşka, duvar örmüşsün
EFSUNİ AŞK
Yarimi benzetemem, güneş, yıldız, havaya
Kaşı keman, dili zar, zülüfler düşmüş aya
Yanağında her zerre, döner sırça saraya
Yüzüne nur yansımış, yıldıza ne gerek var
EFSUNLANMIŞ AŞK
Sana hasreti yaşamak için, seni sevmek lazım
Bunu en iyi sen bilirsin
Gözlerimi her kapattığımda senin gözlerinde gezinmek
Nedir bilirmisin
EY YAR
Bad-ı sabah esme çılgın, gül zülüfler dağılır
Ruhum bitap düştü ey yar, cevr ile
Ömrüm sağılır
Selvi revan, Dılşıkestim, yolunda bi çareyim
GİTTİĞİN ZAMAN
Ben seni özlediğim anı, çok geç anladım.
Hasreti yükleyip gittiğim zaman
GÖNÜL
Bakışın gül kurusu, kokun amber kokusu
Nasıl methetsem canı, bende sevda dokusu
GÖZLERİN BENDE KALSIN
Sen git, gözlerin bende kalsın
Okyanus Mavisi gözlerin
Gecenin karanlığında üstüme dökülür yıldızlar
GÖZLER YALAN SÖYLEMEZ
Güllerin arasında bir gül kadar güzelsin
Öylesine günahsız, inan sen çok özelsin
Benim kalbimde yerin, yıldız gibi ezelsin
GÜL GONCASI
Gözüne mil çektirmiş, kahküller düşmüş yüze
Yanağa ben yaparak, pek yakıştırmış öze
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!