Ecel vakti Gelende Şiiri - Mustafa Özyazıcı

İnsanoğlu neden ağlayarak doğar ki
Hani Candı mutlu eden
Emanetti nefeste
Nerede doğduğundan habersiz
Gözlerini açarsın
Nerede demirleyeceğin
Hangi sahile gideceğin belirsizdir
Kimine göre ana kucağı olur dinlendiren
Kimine göre yetimhanenin soğuk ranzaları
Huzurevinin karanlık odaları
Bazen dört duvardır sırdaş olur
Bazen okulda öğretmenin yoldaş olur
Arkadaş olur ana olur
Baba olur
Hayata gözlerini açarken
Tanımadığın duygularla sakladığın
Nerede yaşadığından habersiz
Hayata koşarsın
İsyan etmeye kalkarsın
Anlamsız gelir sonrası sessizlik
Duman aldatmacasına tutulursun
Ellerinden düşmeyen
Kiimi okullu olur
Kimi mesleğe koşar durmadan
Ekmek Kavgası taşır yüreğinde
Her defasında Çıkmaz Sokaklar olur
ansızın kimi umursamaz
Kimin içinde yaşar
Kimi Hayat için insan için
Onur için yine denemekten bıkmaz
Kaçmaz yaşamaktan Kaçmaz
Yaşama Dair Her şeye inat
Şikayet eder Bazen hayat gelin dua gibidir
yurt olur yuva olur tutunur
İnadına etrafındaki dönme dolaplardan nefret edersin
Ecel vakti gelende sorgu bitmez
Dort kollu seni alıp gidende
aglanilan mi aldatilan mi
gulen mi sevilen mi sevmeyi unutan
Sen sen olursun habersiz yürüyen
Sen doğru olsan da tel olsan da
Gül koksan da ecel vakti gelende
Bir nefestir hayat
Bir nefes yorgunluğa dair
İnsanojuğlu neden doğar ki
Ecel vakti gelende bir nefestir hayat bir nefes
M.özyazici
EYCAN