Ebrûya Şiiri - Bahadır Kahraman

Elbette güzel boyun posun; lakin kandık ebrûya
Bakmasın uzunca gözümüz, yeter bir anlık ebrûya

Razı değil gönlümüz öteden sevmelere
Uzadı yeter hasretin hayrandık ebrûya

Sensizlik sarhoşluğundan bilinmez ama
Ürküttük bakarak elleri, benzer sandık ebrûya

Rindane eyledin heves dolu kalbimizi
Ekemedik bir avuç tohum, oysa barandık ebrûya

Noldun inlersin şair Viranî oldun yine
Ettiğin hayallerle kaldık hani canandık ebrûya

Ebrû: kaş, kaşlar
Rindane: aldırış etmeyen, boşvermiş
Baran: rahmet, yağmur
Viran: yıkık, harap olmuş, üzgün
Canan: sevgili