Nefes aldıkça soluyor bedenim gölgesinden
Aynalarda sadece bir siluet oluyorum
Unutmak mümkün mü o ebruli hüznü
Uykusuzluktan deliliğe yükselen bir korku bu
Tedirginlikten başkaldırıya yükselen bir korku
Kalbimin orta yerinde açılmışsa petrol kuyuları
Hatıralarım artık mahcup, düşlerim çekingen
Sol yanımda ölüm, sağ yanımda intihar;
Hatıralar artık küs, düşlerim meçhul.
Evet,
Nefes aldıkça soluyor bedenim gölgesinden
Aynalara baktıkça hızlı esen bir soğuk hava dalgası oluyorum
Suretim, ölüm için henüz çok erken.
Kayıt Tarihi : 21.10.2025 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!