senden kaldı yaslı mektuplar
sayfaları kapanmıs sisli kitaplar
senden kaldı bu acılı masumiyet
yalanlarından daha az acıtıyor canımı eski fotoğraflar
keşke diyorum
olmasaydı
şimdi sesinin rengindeyim
şimdi sesisinin nefesindeyim
şimdi sendeyim
içimden geldide sana geleyim mi bugün
kapatıp kapılarımızı
yağmurlar başladı ansızın hiç beklemiyorduk değil mi sevgilim
saclarımın örgüsünü çözeyim üşüyorum
gözyaşlarım karıştı yağmura, yağmur dedi ki ağlama
dönücek sana
inanayım mı sevgilim
kalbimin sızısı geçmiyor sensiz
pişman değilim türkülerine eşlik ettiğim için
pişman değilim acılarını yüreğime kattığım için
pişman değilim seni kendime eş bildiğim için
seni sevmekle başladım ben dualarıma
en ölümsüz anlarımı dudaklarında yasadım
isyan etmedim benim olmasan da sevgine
unutur insan günü gelince
azar azar azaltır içindeki yangını
unutur insan en sevdiklerini bile
bir bebek masumiyetinde yeniden dogar
hiç hesapsız aşık olur
sormaz kalbine unutur akıttığı göz yaşları
hayır böle git deyince gidemezsin
bırakamazsın ellerimi bir yabancı gibi
gözyaslarımı silmeden kalbimdeki acıyı azaltamadan gidemezsin
gidemezsin sormadan niye diye
sensiz kalmaya hazır değilim ben
sensiz gecelere isayan dolu gecelere hazır değilim
seni özlemek hüzünlü bir müziği dinler gibi
seni özlemek yağan yağmuru camdan seyreder gibi
seni özlemek çok uzaktakine mektup yazar gibi
seni özlemek gözyaşı gibi
sıcak masum içten
seni özlemek
bana bıraktığın kitabın son sayfasını okuyorum
sonumuzu okuyorum
gözyaşlarını siliyorum sayfalardan
kitaba dokunmus ellerinin kokusunu siliyorum
uzadıkça uzuyor sana yolculuklar an ve an
gidişini seyrediyorum sevgilim
anlamsız boslukları doldurmaya çalışıyorum
sınırısz yasanabilecek herseye sınır koyuyorum
doğru nedir kaybettim ben
doğru var mı
ağlamaklı yüzüme gözlerime bakmıyorum
öğlece süzülüyorken yaslar
şehrin bir bir ışıkları yanıyordu
her birinde gözlerin
gözlerinde yokluğum
şehir bana dargın sen bana dargın insanlar yok
şehir bomboş
kimse yok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!