Ebru Ünver Şiirleri - Şair Ebru Ünver

Aglama benim icin

Karsinda oturmak istiyorum,
seni izlemek
her hareketini, mimiklerini doyasiya
Haykirmak yüzüne seni nasil sevdigimi

Oksamak istiyorum ellerini

Bir zamanlar SEN ile dinledigim sarkilari simdi sensiz dinlemekteyim,
biliyordum yalniz kalacagimi, ve biliyordum aci ile kivranacagimi...
Seni özleyecegimi biliyordum
Bilmek hicbirseymis yasamanin yaninda...
Ey sevgili sana söylemedim mi?
Ben Yalnizsaire...

yastigimi gözyaslariyla islatiyorum
caresizligime agliyorum

Ac bana kapilarini yüreginin

Heryerde sesin heryerde kokun
Bugece rabbimden seni diledim

Okudugum bir kitabi daha tozlanmis rafima kaldiriyorum ve icimde sensizligin acisini yasiyorum yeniden bu kitap sonundada.. Yine bir ask romani okudugum, yine kavusamama. Yine hasret yine özlem.. Ayni bendeki gibi. Okurken tutamadigim gözyaslarimi silmem icin bana uzatilan mendili bile elimin tersi ile itisim ve nerede oldugumun umurumda olmadan hickira hickira aglayisim o kadar insan icinde. Gururumu hice sayisim.. Zamani geldi artik balgözlüm, artik yok oldugunu biliyorum, benim olmayisinida.. Artik gurur zamani degil..

Uzun zamandir farkindayim bunun, kabullenemiyor bir türlü gönlüm.. Masa üzerinde siseden dökülen sarabin son damlalari gibi akiyor gözyaslarim.. Kan agliyor.. Icimi anlatiyor belkide.. Mutsuzlugumu kimseyle paylasamamak ise cabasi. Yalnizliga alistigimin farkinda olmam gerekiyor, kabullenmesemde bu böyle.

Kendimce kendime bir Dünya kurdum, o dünya ile bütünlesmeye calisiyorum. Sabah erken kalkiyorum dusumu aliyorum, ise gidiyorum ve takindigim gülümsemem ile insanlari mutlu ediyor, onlari sevdklerine kavusturuyorum, uzaktaki yarlarina, analarina, babalarina, kardeslerine.. Bunun mutlulugu yetiyor bana Balgözlüm..