Biz senle iki çizgiydik sevgili...
Açı yaparak yolları kesişen
Ama sonra sonsuza kadar ayrılan...
Yoksun
Özlemim çoğalıyor, ihtiyacım varken sana sen yoksun.
İçimde fırtınalar koparken, deli bir gemi gibi arıyorum senin limanını
Bir ümit var içimde
O ümitle ilerliyorum güçlüklere karşı koyarak
Aşk bu olsa gerek
Işıkları söndürdüm
Beraberim artık
Senle ve hayallerimle
Kapatıyorum gözlerimi
Buğulu bir görüntü beliriyor ilk önceleri
Açmıyorum
Yağmur yağıyor gözlerime sevgilim
Siliniyor yavaş yavaş herşey
Hayalindi ilk önce kalan gözlerimde
Şimdi ise silik çizgiler
Onlar da gitgide yok oluyor.
Kim bilebilirdi ki bir gün bunlar olacak?
Bu gece başka
Benim gecem bu gece
Her şeyin anlamı var
Adı var yüreğimde.
Daha bir anlam yüklü gökyüzü
Baktığımda sadece yıldızların görüntüsü görünmüyor artık
Ruhuma işledi sensizlik
Bir rıhtımdaki gemi gibi ufak dalgada sallanan
Yüreğime işleyen ince bir sızı
Yaprak yaprak dökülen umutlarım
Kifayetsiz kelimelerin ardiyesi gibi yalnızlığım
Üstüme üstüme gelen hayal kırıklıklarım
İlk önce bir çift basamak,
Sonra geniş taşlık derken işte yine burdayım...
Eksiden geldiğimiz yazlık sinemanın kalıntıları duruyor hala
Ne günler geçirmiştik senle
Ne ağlamıştık
Ne gülmüştük
Bitti
Başlamadan bitti herşey
Yaşanmadı
Ama yaşanmış gibi iz bıraktı
Sessiz ve derindi ilerleyişi
Yaraladı ama yılmadı
Yalnızlığı yırtıyor sabah
Gün doğuyor ama bana değil.
Kaç sabahtır yalnızım
Kaç sabahtır sensizim biliyor musun?
Nereden bileceksin?
Terk eden sensin beni
Kolay olmadı kelimeleri ortaya dökmek
Duygularımla savaştım saatlerce
İmkansız gibi gelirdi önceden
Nereden başlasam ki lafa derdim
Sonra susardım sessizce
İçimde daima bir şeyler kanardı derinlerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!