Bazen koskoca dünya susar,
Bir yetimin gözlerini dinler...!
Bazen de dünyanın kargaşası içinde,
Farkedilmez bile Yetimler...!
Züleyhayı gördüm.
-Nasılsın dedim
__YUSUF dedi
-İki çift laf et dedim
__YUSUF dedi
-Hep yusufmu diyeceksin dedim
Dertlerin kıskacında olupta
Yapacak hiç bir şeyi kalmayınca,
Karanlık odada bakışlarını tavana mıhlayıp
Kendi lehçesinde Türküler mırıldanıyormuş İnsan...!
Gidebilseydim elbet giderdim...
...
Ve Gelebilseydim sana
Yine'de Gelmezdim Biliyormusun...?
Camilerde unutulsa varlığım...
Ve yine bir cami avlusunda sonsuza ulaşsa nââşım...
Musalla ne kadar sıcak dünya ne kadar soğuk...
Gecenin kara endamı neden bu kadar boğuk...?
...
Kimsenin olmadığı bir yerde,
Kimsem olarak kimlik bulmuşsun.
Şimdi kimiminde, Kimseminde,
Adını Rahman koymuşum...
Önce Samanyolu oluyor Gözlerin
Sonra bir bir kayıyor yıldızlar
Meteorlar Çarpıyor da Gönlüme
Hiç biri sevda kadar yakmıyorlar...
Güneş yüzlü çocuklar görüyorum
...
Bir insan gerçekten sevmişse başı daima yerdedir...
Bir başka göze bakışının değmesini ihanet bilir...
Ne mutlu böyle sevenlere...
İşlediğin günahtan sonra
'Kaderdeymiş oldu' deme.
'İmanım bu kadar yetti 'de...
İnsan, önce insan olmalı
Her şeyden önce insan...
Hemde öyle sıradan değil, Ahsenu't takvim olan insan...
İnsan, önce insan olmalı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!