balıkcı yorgunu gözlerim
şehir tortusundan yıkanmak için kaçıyor
bırakamadığım yalnız saçlarım dökülüyor hayatın ortasına
sesizliğin gölgelerinde güneş yok
ve sen vardın bir zaman
şarkılar tuhaftı kalp yangınıydı
bu yolculuk hep kalmaya gebeydi
sende ayrılığa
sende hayal etmeye
sende sarılmaya
istem tutkusuydun bir havvaydın can dediğim
kurgularını bırak
teknolojik kurudur göz yaşı olmayan dünya
hafiften esecek rüzgar yüzüme gülecek akvaryumda ki balık
ben deniz sanacam etrafı
tuzusuz bir su birikintisinden kuracam yaşamayı
seni özlemeyi
garipliğimi
bu terk edilişim kendime kavuşmamın ortası
sığ rüyalar
kumsal tane tane boş
kal
sen gitsende o hisler benle
ebedi şuurlardayım
Kayıt Tarihi : 8.8.2008 13:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!