Ebed-i Aşk Şiiri - Eren Dağ

Sürüp gidiyor bir telaş ile hayat
Ne kaldı geriye diye baktığında
Arkanda yıkık kalplerden bir vadi
Hepsi harap olmuş kırılmış bozulmuş
Zaman hep alıyor her zaman
Kaybediyoruz bu zalim hain dakikalara
Hayattan alıyor arkadaşlıktan alıyor bazen de
Sevgiden aşktan çalıyor kaybediyoruz yine
Bazen sesini mavi gökyüzünde
Çığlıklarla uçan martıların sesinde
Bazen bir şiirin hüsran dolu
Mısralarında duyar gibi oluyorum
Kaybediyorum ellerimden kayıp gidiyor
Bir yıldızın gökyüzünde süzülmesi gibi kokun
Sen ey sevgili sen söyle bana neden bu kayıplar
Hayatın cezası mı bu bana bomboş ellerim
Yine uykusuz gecelerin koynundayım
Ve bir damlar aşka muhtacım
Sönüp gidiyor alevi kandilimin
Soğuk bir rüzgarın
Penceremden içeri süzülmesiyle