Düz bir yazı Şiiri - Betül Başar

Dışarıda inanılmaz soğuk ve rahatsız edici bir hava olmasına rağmen yüreğim senin varlığın ile öyle güzel ısınıyor ki, tahmin bile edemezsin. Bu sabah yeni bir başlangıç yapmaya karar verdim seni düşünürken. Herşeye yeniden başlamak ve sıfırdan yol çıkmak... ucunun nereye varacağını hesaplamadan...

Bugün kasım 2002 ve tüm düşlerim sana odaklanmış, tüm hayatım senin varlığına hasret kalmış durumda. 25 yıllık hayatımın tüm coşkusu ile durmadan sana akan bir nehir var burada ve sen bunu biliyorsun. Meğer ne büyük eksikmişsin sen benim hayatımda ve nasıl da dolu dolu gelmişim ben sana. Günlerdir hatta aylardır yoksaymaya çalıştığım ve ertelediğim “bendeliğini” artık kabullendim sevdiğim ve istesen de istemesen de büyük bir sevda oldum alev alev yanan.

Her gece yatağıma uzandığımda düşlediğim, güne başlarken hayalinle avunduğum ve gece rüyalarımda varlığınla konuştuğum bir BEN yarattın ellerinle. Öylesine kutsal ve öylesine farklı bir dünya verdinki sen bana, ancak şapka çıkartırım ben bu sevdaya...

Yine gün geceye dönmeye başladı ve alaca güzellikte seni düşlüyorum tüm güzelliğinle. İlk başbaşa yemeğe çıkışımızı, bana aldığın ilk çiçeği, gözlerinin gözlerime değdiği o ilk anı defalarca geçiriyorum zihnimden. Ne büyük bir aşkla bağlanmış bu yürek sana, her an daha iyi anlıyor ve tanrıma şükrediyorum bunun için. Askere giderken seni uğurladığım o an var ya, hele onu hiç unutamıyorum. Sıradan iki arkadaştık o zamanlar ve herşeyi paylaşırdık ama nedense seni yolcu etmek içime büyük bir acı düşürmüştü sevdiğim. Hiç gelmeyecekmişsin, seni son kez görüyormuşum gibi hüzünlenmiştim ben o an. Ne çok ağlamıştım bir bilsen...

Şimdi yine yoksum ama biliyorum ki bu sadece bir iş gezisi ve iki haftaya kalmaz yine kollarımda olacaksın. Yola çıkarken evlenme teklif etmiştin ya, evet sevdam, evet canım, evet... tüm kalbimle ve tüm aşkımla kabul ediyorum teklifini ve yine sabırsızlıkla bekliyorum geleceğin günü. Seni seviyorum çok çok çok seviyorum çakır gözlü sevdiğim...

..........................................

bir hafta sonra

Hani sadece iş gezisi idi, hani hemen döncektin sevdana? Hani bizi hiçbir güç ayıramazdı.... Neden? Neden gelmedin bana? Neden bu genç yaşında, dönülmez diyarlara gittin? Yüreğime asla silinmez bir sızı bıraktın, ruhumu derinden zedeleyen bir yokluk verdin ve aşkını bilinmezlere, ateşlere, karanlıklara attın bilesin. Yokluğuna nasıl dayanır bu yürek? Hayatını adamak için yola çıktığı erkeği olmadan ne yapar, nasıl katlanır yaşamın ağırlığına, nasıl katlanır? ? ? Beni yalnız, yapayalnız bırakmaya ne hakkın vardı senin? ? NE hakkın vardı?

Oysa şimdi senin üstünde bir avuç kara toprak, benimse gözlerimde dinmek bilmez yaşlar var. Sevdanla yanan bu yürek şimdi acınla yanıyor, kavruluyor yüreği ve küle dönene dek yanıp bitecek. Kalmayacak kimselere zerresi bile, bitene dek yanacak yanacak yanacak...