Rüzgârların öfkesinden kaçamam
Asi ruhum yenik düşer fırtınalara
Kasırgalar savurur zülüflerimi
Zamanın girdabı derinleşirken bakışlarında
Anılar sıyrılır düşle gerçek arasında
Gece teslim alır kollarına
Hüzünler dile gelir
Kelimeler telaşla
Dökülür kalemden,
Dizilir mısralara.
Dert esaretinin
Dermanı özgürlük
Ebedi yolculuğa az kala
Cevapsız birçok soru işareti,
Birikir usumda
Duyumsa hisler ötesi beni
Gece uyutmaya çalışırken güneşi
Gündüz uyandırma çabasında
Ömür dergâhımda,
Martıların kanat sesleri
Uçuşuyor sabahın ilk ışıklarına
Rahmet indiren göklerden
Bulutların gözyaşları karışıyor ummanlara
İç çekmelerimi sürüyorum
Doğacak yeni umutlarıma
Sana dokunduğum parmak uçlarım
Yanıyor yokluğunda
Ah yar
Bir daha çıkarmışın karşıma
...türkmenkızı...
Kayıt Tarihi : 21.7.2018 12:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!