Duyulsun Şiiri - Mahmut Yaşar

Haykır, dilsizsen bile sesin duyulsun.
Çığlık, gökte kartal misali duyulsun.

Okuyan yoksa la ilahe illallah,
Kubbeye karınca çıkışı duyulsun.

Semalar ki yağmur vermediği zaman,
Mevla'ya açılacak eller duyulsun.

Ateş İbrahime bahçe olsa bile,
Yanacak olansa Zeliha duyulsun.

Masumsa dar ağacında al gelincik,
Boynuna atılacak urgan duyulsun.

Unutulursa uğruna verdiği baş,
Vatanı kanla sulayan er duyulsun.

Yer demir gökler bakır kesilse dahi,
Umudu yeşerten yağmur duyulsun.

Hazanda düşerse son yaprak secdeye,
Tövbeye ağuş açmış meyyit duyulsun.

Dava uğruna çile sırtlanan el ise,
Ay, güneşi tepen peygamber duyulsun.

Hakikat yolcuları yorulmuş olsa da,
Ümmet olmak isteyen İsa duyulsun.

Yokluğuna özlem taşıyorsa Mecnun,
Varlığına şükreden Leyla duyulsun.

Koparsa yürekten gerilse çarmıha,
Meryem'e ağlayan karanfil duyulsun.

Kumlar utanır almaya nice gonca,
Nur dağından gelecek müjde duyulsun.

Ne çare son nefesi iman etmiş olsa,
Her dalı Allah diyen asa duyulsun.