Duygu Yalçın Şiirleri - Şair Duygu Yalçın

Duygu Yalçın

Hepsi hepsi bir aşk coğrafyasıydı, ince kırılgan
Tahmin edilemez düşlerde adım başı biten
Aşka dair ayna kırıkları
Ne zaman acıya dair bir şey hisetsem
sana dair geniş zaman olasılıkları

Devamını Oku
Duygu Yalçın

Bütün suç şemsiyecilerde
Hiç tek kişilik yapılır mı şemsiye?
Yağmur rotasını bize ayarlamışken
Niye sığınıyoruz tek başına şemsiyeye?
Ne vardı iki kişilik olsa?
Bizi diğer yarımızla tamamlasa

Devamını Oku
Duygu Yalçın

Düşlerim var dedim
Çalmaya kalktılar
Sevgilerim var dedim
Yakmaya kalktılar
Tükendim,bırakın dedim
Durdurmaya çalıştılar

Devamını Oku
Duygu Yalçın

Gönlümle başbaşa kalınca
Dertleşiriz saatlerce
Ben ona hayatı anlatırım
O da bana aşkı...
Nedensiz bir hüzün kaplar gönlümü
' Ne oldu yine? ' derim

Devamını Oku
Duygu Yalçın

Aşk atmosfere benzer
Yürekten gelen sevgiler
Aşka çarpar ve dağılır
Hepsi aşktan içeri geçemez
Yansır,dağılır,kaybolur...
Geri kalanı da

Devamını Oku
Duygu Yalçın

Aşk küçükken oynadığımız misket oyununa benzer
İki kaybedip beş kazanırsın
Ne kadar uzaktan vurursan o kadar adın duyulur
Eve heyecanla koşarsın
''Anne mahallede birinci oldum bak kazandıklarıma! ''
Annen seni duymaz misketlerini umursamaz bile

Devamını Oku
Duygu Yalçın

Geceler anlar halimden
Uzun ve sessiz geceler
Gündüzler boş gelir
Kandilli parkının dayanılmaz hüznüyüm ben
Karanlık bankta tek başına oturan...
Martıların mesaisi bitmiş çekilmişler köşelerine

Devamını Oku
Duygu Yalçın

Kaldırımda yürürken bugün
Gözüm taşlara takıldı
Bir pembe bir gri
Biri yerinde birinin kenarı kırılmış
Hayatımızda bir kaldırım taşı gibi
Bir pembe hayaller kuruyoruz

Devamını Oku
Duygu Yalçın

Hani unutulmadın zannediyorsun ya
Yanılıyorsun...
Unutalı o kadar çok oldu ki...
Bakma sen bunları yazdığıma
Sadece sen değil geçen günler de unutuldu
Halbuki geçişleri çok zor olmuştu

Devamını Oku